این آفت مهم‌ترین و خسارت‌بارترین آفت گوجه‌فرنگی به‌خصوص در کشت‌های مزرعه‌ای به شمار می‌رود. لاروهای این حشره می‌توانند از گل، جوانه میوه و میوه تغذیه و با ایجاد دالان در میوه از کیفیت و بازارپسندی آن کم کنند.

این لاروها میوه‌های نارس را برای تغذیه ترجیح می‌دهند. در صورت عدم وجود میوه، این کرم‌ها ممکن است به برگ نیز حمله و از آن تغذیه کنند. یک لارو ممکن است به چند میوه نیز حمله و از آن تغذیه کند.

نام علمی این حشره Helicoverpa armigera بوده و در اصل یک شب‌پره است که لاروهای آن به گیاه حمله‌ور می‌شود.

لاروها دارای رنگ قهوه‌ای روشن تا تیره هستند و ممکن است دارای خطوط طولی در روی سطح بدن هم باشند. در اواخر دوره بلوغ این لاروها به رنگ سبز روشن تغییر رنگ پیدا می‌کنند. البته رنگ این لاروها بستگی به دمای محیط و شرایط منطقه‌ای نیز دارد.

 لاروها پس از تغذیه و کامل کردن مراحل لاروی به سمت خاک حرکت کرده و در عمق سه سانتی‌متری خاک تبدیل به شفیره می‌شوند. ۷ تا ۱۲ روز بعد از تشکیل شفیره حشرات بالغ از خاک خارج شده و به پرواز درمی‌آیند. شب‌پره‌های بالغ نیز به رنگ کاراملی هستند و در ناحیه جلویی بال این رنگ روشن‌تر است.

 این حشرات بالغ تخم‌های خود را به‌صورت انفرادی روی برگ، گل، میوه و ساقه گذاشته و تخم‌ها پس از سه روز تفریخ می‌شوند. لاروها وارد میوه‌ها شده و این چرخه ادامه پیدا می‌کند. این آفت ممکن است به سایر صیفی‌جات نظیر فلفل‌دلمه‌ای و بادمجان نیز حمله کند اما ترجیح نخست آن برای حمله، گوجه‌فرنگی است.

 

کنترل و ازبین‌بردن کرم میوه‌خوار گوجه‌فرنگی

جهت کنترل این آفت بایستی قبل از ورود لارو به میوه اقدامات لازم را انجام دارد. در دسته کنترل‌های زیستی، استفاده از زنبور تریکوگراما و نیز باکتری باسیلوس تورجنسیس بسیار مفید و مؤثر بوده است.

سموم شیمیایی نظیر دیازینون، تیودیکارب، ایندوکساکارب و ایمیداکلوپراید درصورتی‌که قبل از ورود لارو به میوه و در دوز مشخص استفاده شوند نیز اثر بسیار مطلوبی در کاهش جمعیت این آفت خواهد داشت.

 

 

کرم برگ‌خوار گوجه‌فرنگی

این آفت نیز از آفات شایع و بسیار خطرناک محصول گوجه‌فرنگی است. همان‌طور که از اسم این آفت پیداست، لاروهای این حشره با تغذیه از برگ گیاه سبب کاهش سطح برگ و ضعیف شدن گیاه می‌شوند. این آفات همچنین می‌توانند از ناحیه طوقه تغذیه کرده و سبب افتادن بوته به‌خصوص در گیاهان جوان‌تر بشوند.

نام علمی این آفت Spodoptera litura است و ممکن است به میوه‌ها نیز حمله نماید. معمولاً میوه‌هایی که نزدیک به سطح خاک هستند توسط این آفت صدمه می‌بینند. خسارت این آفت روی میوه متفاوت از آفت میوه‌خوار است و محل تغذیه معمولاً کم‌عمق و با حاشیه‌های نامنظم‌تر و بزرگ‌تر است. گزارش شده است که این لاروها می‌توانند در حالت طغیانی به برگ‌ها نیز حمله‌ور شده و از آنها تغذیه کنند.

 رنگ لاروهای این آفت بین خاکستری تا قهوه‌ای در تغییر است. تخم‌های این آفت برخلاف آفت میوه‌خوار به‌صورت دسته‌ای در ناحیه پشتی برگ‌ها گذاشته می‌شود. دسته‌های چند صدتایی تخم بین ۳ تا ۶ روز تفریخ شده و لاروها برای مدتی به‌صورت متجمع در پشت برگ دیده می‌شوند. بعد از گذشت یک الی سه روز این لاروها از هم جدا و تغذیه شدید خود را از برگ‌ها شروع می‌کنند.

تشکیل شفیره در داخل خاک است و شب‌پره‌های بالغ بعد از گذشت ۷ تا ۱۰ روز از شفیره خارج و شروع به تخم‌گذاری می‌کنند. دامنه میزبانی این حشرات بالا است و می‌توانند در صورت عدم حضور گوجه‌فرنگی در منطقه از گیاهان دیگر نیز تغذیه کنند.

 

کنترل و مبارزه با کرم برگ‌خوار گوجه‌فرنگی

ویروس‌های NPV که اخیراً به‌صورت تجاری تولید می‌شوند راه‌حل بسیار مؤثر برای از بین بدین صددرصدی لاروهای این حشره است. اثربخشی این ویروس به حدی بالاست که استفاده از سموم شیمیایی در مقابل آن توجیهی ندارد. در صورت نیاز به استفاده از سموم شیمیایی، حشره‌کش‌های ایندوکساکارب و تیودیکارب بهترین عملکرد را روی این آفت ثبت کرده‌اند.

  

 

 

شب‌پره مینوز گوجه‌فرنگی

این آفت گرچه به انواع کشت‌های گوجه‌فرنگی حمله می‌کند اما در خصوص گوجه‌فرنگی‌های گلخانه‌ای خسارت بالاتری به ثبت رسانده است. این حشره در حالت لاروی زندگی خود با تغذیه از پارانشیم برگ گیاه، ایجاد دالان‌هایی می‌کند که این دالان‌ها اغلب به‌هم‌پیوسته و به شکل یک منطقه فاقد پارانشیم و دارای کوتیکول در برگ دیده می‌شود.

این آفت با نام علمی Tuta absoluta، به‌عنوان یکی از آفات جدید گوجه‌فرنگی در ایران معرفی شده است و می‌تواند تا ۶۰ درصد باعث کاهش محصول به‌خصوص در گلخانه‌ها شود. تخم‌های این حشره به تعداد بالای ۴۰۰ عدد در روی گیاه گذاشته شده و لاروها بلافاصله پس از تفریخ وارد پارانشیم برگ، میوه و یا ساقه‌ها می‌شوند و از آنها تغذیه می‌کنند. شفیره‌ها در بقای گیاهی، برگ‌های لوله شده و یا در داخل خاک ایجاد شده و حشرات بالغ بین ۵ تا ۱۰ روز پس از ایجاد شفیره شروع به پرواز می‌کنند.

 

کنترل شب‌پره مینوز گوجه‌فرنگی

برای این آفت با توجه ‌به اینکه اکثر مراحل زندگی خود را داخل بافت گیاه و یا خاک سپری می‌کند، سم کاربرد چندانی نداشته اما تله‌های فرمونی و نوری به‌خصوص در هنگام تاریکی بسیار مؤثر هستند. استفاده از توری‌های ضد حشره در گلخانه‌ها نیز راهکار پیشگیری از این آفت در گلخانه‌های عاری از آلودگی است. سموم شیمیایی مانند ایندوکساکارب نیز در کنترل این آفت تا حدی مؤثر گزارش شده است.

 

کرم‌های طوقه‌بُر

انواع مختلفی از کرم‌های طوقه‌بر بر روی گوجه‌فرنگی گزارش شده است. این لاروها که حشرات بالغ آنها سوسک یا شب‌پره است می‌توانند گیاهان را از ناحیه طوقه دچار خوردگی کنند. این تغذیه از ناحیه طوقه باعث می‌شود تا اختلال بزرگی در جریان شیره گیاهی رخ بدهد. در موارد شدیدتر و یا هنگامی‌که گیاهان هنوز جوان هستند، این کرم‌ها سبب انداختن بوته به زمین و مرگ آنها خواهند شد.

 

کنترل کرم‌های طوقه‌بُر

بهترین راهکار کنترل این آفات جمع‌آوری آنها و یا سم‌پاشی علیه آنها در شب‌هنگام است. ازآنجایی‌که زمان فعالیت کرم‌های طوقه‌بر اکثراً در هنگام تاریکی است سم‌پاشی سطح خاک با سموم ایندوکساکارب یا دیازینون بسیار مؤثر است. استفاده از دیازینون گرانوله نیز راهکار مناسب دیگر است. معمولاً در کشت‌هایی که سطح زمین با نایلون پوشیده شده است خسارت این آفت به دلیل افزایش دمای خاک و نامساعد بودن شرایط برای آنها کمتر گزارش می‌شود.

 

 

 

مگس مینوز گوجه‌فرنگی

این آفت همانند شب‌پره مینوز است و با ایجاد دالان داخل بافت برگ سبب کاهش سطح فتوسنتزکننده و در نتیجه تضعیف گیاه گوجه‌فرنگی به‌خصوص در گلخانه می‌شود.

 مگس مینوز به‌راحتی به بافت میوه نیز حمله‌ور شده و با ایجاد دالان‌های کوچک و کم‌عمق از بازار پسندی محصول به شدت می‌کاهند. این آفت با نام علمی Liriomyza sativae در حالت بالغ به شکل مگس‌های کوچک با بال‌های کشیده و رنگ مشکی با رگه‌های زردرنگ دیده می‌شود.

 مگس مینوز گوجه‌فرنگی برخلاف شب‌پره مینوز تولید حفره‌های یکپارچه و تاول شکل نمی‌کند و تنها در پارانشیم برگ ایجاد خطوط دالان مانند توخالی می‌نماید. از نظر راهکارهای کنترلی، این آفت مشابه با آفت شب‌پره مینوز می‌باشد.

 

 

مگس سفید

این حشره جز آفات پلی فاژ است. دامنه میزبانی این آفت بسیار بالاست اما از طرفی گوجه‌فرنگی یکی از میزبان‌های ترجیحی این آفت است.

شاید این آفت به تنهایی خسارت بالا و اقتصادی در گوجه‌فرنگی ایجاد نکند، اما ازآنجایی‌که ناقل یکی از ویروس‌های بسیار مهم گیاه به نام TYLCV است، شناخت و مبارزه با آن از اهمیت بالایی برخوردار است.

تغذیه خود آفت از شیره گیاهی نیز سبب زردی جزئی و لکه‌ای برگ‌ها و ایجاد شیره روی برگ‌ها می‌شود. هر دو این عوامل می‌تواند میزان فتوسنتز گیاه را کاهش دهد.

این آفت با نام علمی Bemisia tabaci چندین نسل در سال تولید کرده و سرعت رشد جمعیت بالایی دارد. تمام مراحل زندگی این آفت در پشت برگ‌ها اتفاق می‌افتد.

 

مبارزه شیمیایی مگس سفید

 آفت به‌سرعت نسبت به سموم مقاومت پیدا کرده و در صورت استفاده از سموم شیمیایی باید از آنها به صورت دوره‌ای استفاده کرد. کنفیدور، آبامکتین، اتیون و دیازینون مهم‌ترین سموم کنترل‌کننده این آفت به شمار می‌روند.

 

 

کنه‌ها

انواع و گونه‌های مختلفی از کنه می‌توانند به گوجه‌فرنگی آسیب جدی وارد کنند. کنه‌ها با تغذیه از شیره گیاهی به گیاه صدمه می‌زنند. با آنکه این حشرات بسیار کوچک هستند اما به دلیل اینکه رشد جمعیت بالایی دارند می‌توانند خسارات سنگینی را به محصول نهایی وارد نمایند.

کنه‌ها با ایجاد اختلالات فیزیولوژیک سبب نکروز شدن بافت پارانشیم برگ و ایجاد ظاهر خاکی در برگ‌ها می‌شوند. کنه‌ها به دلیل تولیدمثل سریع و بالا، تنوع ژنتیکی غنی داشته و می‌توانند به‌سرعت به سموم کنه‌کش مقاوم شوند. تغذیه مناسب گیاه در مورد آفات کنه‌ای بسیار حائز اهمیت است.

هرچه گیاه از نظر غذایی تأمین بهتری داشته باشد نسبت به این آفات مقاوم‌تر خواهد بود.

 

مبارزه با کنه گوجه‌فرنگی

استفاده از سموم شیمیایی نظیر ایمیداکلوپراید، آبامکتین، پروپارژیت و بروموپروپیلات در کنترل انواع کنه بسیار مؤثر است، البته به شرطی که از این سموم به‌صورت دوره‌ای استفاده شود.

 

 

نتیجه‌گیری

حفاظت از محصولات مختلف ملزم به شناخت حشرات آفت، بیولوژی آنها و راهکارهای مناسب مدیریت آنهاست.

با شناخت این آفات به‌ طور قطع امکان کنترل ساده‌ تر و در دسترس تر خواهد بود. از آنجایی‌ که آفات مختلف می‌توانند حتی تا ۷۰ درصد از محصول نهایی محصولات را نابود کنند، مبارزه به‌موقع با آنها و یا به‌ کاربردن روش‌های تلفیقی کنترل آفت کمک خواهد کرد که در کنار برداشت محصول با کیفیت از نظر تناژ نیز برداشت مناسبی داشته باشیم.