سازمان‌های متفرقه

رشته و حرفه سم‌شناسی در قرن گذشته به شدت رشد کرده است. امروزه انجمن‌های علمی، سازمان‌های حرفه ای و دولتی، کنفرانس‌ها،کتاب‌های درسی و برنامه‌های آموزشی بسیاری در زمینه سم‌شناسی وجود دارند. انجمن سم‌شناسی (SOT ) در سال ۱۹۶۱ به همت فردریک کولستون، ویلیام دیشمن، کنت دوبوآس، ویکتور دریل، هری هایز، هارولد هاج، پل لارسون، آرنولد لیمن و سی بوید شفر تشکیل شد. (هایز، ۱۹۸۶) در سال اول ۱۰۸ عضو منشور بهSOT پیوستند اکنون هزاران عضو در این انجمن وجود دارند.

سازمان غذا و دارو (FDA) همچنان نقش اصلی را در تحقیقات و مقررات سم‌شناسی ایفا می‌کند.

مرکز ملی تحقیقات سم‌شناسی(NCTR) که در سال ۱۹۷۱ برای حمایت از توانایی FDA در گرفتن تصمیمات مبتنی بر علم، تأسیس شد، بازوی تحقیقاتی آن محسوب می‌شود.

انجمن سم‌شناسی و مسمومیت‌های ایران در سال ۱۳۶۹ با اهداف پیشبرد و اعتلای علم سم‌شناسی در کشور و ایجاد محیطی برای ارتباطات علمی و همکاری با مجامع علمی دیگر جهانی و بررسی مسائل و مشکلات بهداشتی و درمانی مرتبط با سموم و مواد شیمیایی و ارائه راهکارهای لازم در جهت حل آنها تشکیل شد.